โธ่..คนอย่างเรา
แหงนมองเมฆฝนบนฟ้า
- แหงนมองเมฆฝนบนฟ้า
- ครึ้มดำคล้ำมา
- ฝนฟ้าก็มืดมัวมน
- หัวใจคนหนุ่ม
- มันกลุ้มจนเหลือจะทน
- เหมือนฝนฟ้าเบื้องบน
- พยับพะโยมเพราะลมเปลี่ยนผัน
- หัวใจตกในเหวรัก
- เหมือนคนไข้หนัก
- เผลอรักตลอดคืนวัน
- เมื่อรู้ตัวว่าคุณค่าแห่งรักอนันต์
- เหมือนค่าไม้จิ้มฟัน
- แหวนเพชรเงินพันค่าเพียงสลึง
- ปวดใจแท้ๆ
- แม้มันช่างปวดรวดร้าวพิลึก
- หัวใจสะอึก
- หัวใจสะอื้นอยู่อึงคะนึง
- รักเขาข้างเดียว
- เหมือนต้นข้าวเหนียว
- ที่ยื่นตายนึ่ง
- น้ำมันท่วมไม่ถึง
- มันจึงต้องแห้งเหี่ยวตายคานา
- ผู้ชายรูปหล่ออย่างเรา
- สาวยังไม่เอาไว้เป็นคู่แนบชีวา
- เห็นทีจะต้องเข้าบวชเป็นพระหลวงตา
- แล้วศึกษาวิชา
- ธรรมะธรรมโมโธ่คนอย่างเรา
- ปวดใจแท้ๆ
- แม้มันช่างปวดรวดร้าวพิลึก
- หัวใจสะอึก
- หัวใจสะอื้นอยู่อึงคะนึง
- รักเขาข้างเดียว
- เหมือนต้นข้าวเหนียว
- ที่ยื่นตายนึ่ง
- น้ำมันท่วมไม่ถึง
- มันจึงต้องแห้งเหี่ยวตายคานา
- ผู้ชายรูปหล่ออย่างเรา
- สาวยังไม่เอาไว้เป็นคู่แนบชีวา
- เห็นทีจะต้อง
- เข้าบวชเป็นพระหลวงตา
- แล้วศึกษาวิชา
- ธรรมะธรรมโมโธ่คนอย่างเรา
Bình luận 0