โปรดอย่าวาดหวัง
กว่าหมื่นแสงตะวัน
- กว่าหมื่นแสงตะวัน
- ที่พาดผ่านทางชีวิต
- ยาวนานเทียบไม่ติด
- กับหนึ่งจันทร์ในคืนเหงา
- เดียวดายข้างกองไฟ
- พลิ้วไหวตามลมหยอกเย้า
- แค่ประทังความหนาวของใจ
- ไอหมอกขาวพุ่งโชย
- ตามแรงลมหายใจ
- ประหนึ่งสีระบายบนแผ่นฟ้า
- เป็นหน้าเธอลางๆ
- ข้างหมู่เดือนดารา
- กับอักษรบนฟ้า
- โปรดอย่าวาดหวัง
- ว่าฉันต้องดีที่สุด
- แค่รับรู้รักเธอที่สุด
- เพียงพอไหม
- อย่าวาดภาพนางในฝัน
- ของเธอสูงเกินไป
- เพราะสุดท้ายที่ฉันทำได้
- คือเอ็นดูหัวใจตัวเอง
- โปรดอย่าวาดหวัง
- ว่าฉันต้องดีที่สุด
- แค่รับรู้รักเธอที่สุด
- เพียงพอไหม
- อย่าวาดภาพนางในฝัน
- ของเธอสูงเกินไป
- เพราะสุดท้ายที่ฉันทำได้
- คือเอ็นดูหัวใจตัวเอง
- ผ่านกี่พันแสงจันทร์
- ตั้งแต่เราร่วมชีวิต
- จับมือเดินแนบชิด
- ทุกแสงจันทร์ไม่เคยเหงา
- ยังไม่อาจเกี่ยวรั้งให้เรา
- นั้นยังมีเราต้องทนเหงา
- ด้วยว่าฉันไม่ดีที่สุด
- ต้องทนเหงา
- ด้วยว่าฉันไม่ได้ดั่งหวัง
ความคิดเห็น 0