วณิพก
เมื่อดวงตาของฉันมันมืดมิด
- เมื่อดวงตาของฉันมันมืดมิด
- แต่ชีวิตฉันยังไม่มืดลง
- แม้ความรักยังเคยมีมั่นคง
- จะร้างไกลไม่หวนกลับคืนมา
- ออกยํ่าไปบนทางที่หิวโซ
- มิรู้คืนรู้วันเวลา
- ขอเศษเงินเศษทานผู้ผ่านมา
- เพียงเมตตาฉันบ้าง
- เป็นครั้งคราว
- อยู่ในโลกความมืดอันลึกลับ
- จึงสดับรับได้แต่สําเนียง
- จะมองหามองเห็นก็เป็นเพียง
- ในความฝันยามฉันล้มตัวนอน
- พอตื่นมาพานพบกับความหมาย
- จึงหายใจเนื้อตัวยังผ่าวร้อน
- ยังมีหวังเห็นดวงตะวันรอน
- จะมัวนอนนิ่งเฉย อยู่ทําไม
- จึงมาเป็น วณิพกพเนจร
- เที่ยวเร่ร่อน
- ร้องเพลงแลกเศษเงิน
- ที่เหลือกินเหลือเก็บเป็นส่วนเกิน
- จะนําเงินสะสม
- รักษาดวงตา
- จึงมาเป็น
- วณิพกพเนจร
- เที่ยวเร่ร่อน
- ร้องเพลงแลกเศษเงิน
- ที่เหลือกินเหลือเก็บเป็นส่วนเกิน
- จะนําเงินสะสม
- รักษาดวงตา
- หากฉันเป็นตัวแทนความมืดมิด
- ขอชดใช้ชีวิตที่เกิดมา
- เพื่อทดแทนทุกท่านที่เมตตา
- ด้วยนําพาเสียงเพลงสู่ผู้ฟัง
- เป็นบทเพลงโลกมืดและความหมาย
- จะกู่ก้องร้องไปไม่หยุดยั้ง
- ใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟัง
- ฉันว่ายังมีคนที่เข้าใจ
- ใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟัง
- ฉันว่ายังมีคนที่เข้าใจ
- ใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟัง
- ฉันว่ายังมีคน ที่เข้าใจ
ความเห็น 1